1-      Bugün ABD’nin en büyük savaş gücü deniz piyadeleriyse; bilir misiniz ki bunu bize borçlular. 1796 yılında Akdeniz deki Amerikan bandıralı gemilerin limanlarımızda ticaret anlaşması olmaması sebebiyle tutuklayan Cezayir dayısı Aslanlı Hasan paşa Amerikan Senatosunun büyük bir deniz kuvveti kurulması için bütçe ayırmasına neden olmuştur. Sonrasında uzlaşı sağlanmış ve ABD bize haraç vermeyi, hem de dayı Hasan Paşanın dikte ettirdiği şartlarda keş ve açık denizde ödeme, yapılan Antlaşma Osmanlının kullandığı Alfabe ile Türkçe yazılmış ve George Washington efendi padişaha eş tutulamayacağı içinde Cezayir Dayısı tarafından imzalanmıştır. Bu antlaşma Türkiye'ye gelen her diplomata öğretilir.  

2-      Bugün Avrupa bir birlik gibi gözükmektedir. Gazi Mustafa Kemal daha 1937 Filistin söylevinde bunlardan bahsederken 7 sefer Avrupa Emperyalizmi diyerek üstüne basa basa bunların bize karşı birlikteliğini  haykırıyor. Bugün bir Avrupa görüntüsü varsa bununda müsebbibi bizizdir. Avrupa tarihinden bizi çıkarsa geriye sadece çöp kalır. Ekonomisinden biz geri adım atalım; çöker, biter, mahvolurlar. Bugün birliktelikleri devam ediyorsa dahi sebebi Türklerdir. Avrupa’nın bugünkü siyasi idarecileri Anaları tarafından Türkler gelir korkularıyla gözleri kapattırılmış, uyutulmuşlardır. Hangi çocuk anasının ninnisini unuttu sorarım sizlere.

Bu iki tarihi tespiti paylaşıyorum ki; bu gün ki ilişkilerimizde cahil ve aciz olmayalım. Batı kulübü bizi nasıl görüyor ve biz nasıl tavır, pozisyon almalıyız bilelim.

Gelelim Yunanistan seçimlerine ve Batı Trakya meselemize;

Yunanistan sil, süpür, al, götür bir seçim yaşadı. Genç bir kravatsız Ateist Yolsuzluk ve yoksulluktan bıkkın ve bitkin Yunan halkını arkasına taktı ve iktidara yürüdü. Galiba biz gene Balkanda hep yaptığımız yanlış yerde durmak gibi burada da yanlışa oynadık. Doğuda Kürt kaç devlette var, Batı onların üzerinden bize neler dayatıyor. Batıda yani Avrupa’da Türk kaç devlette var ve biz onlarla yanlış yaptırmaya devam ediyoruz. Batı acentesi siyasi kulüplerle de başarılı olamayacağımız tecrübesini kaç kez yaşadık.

 Rumeli Balkan politikasında başarılı olduğumuzu hangi siyasetçi, hangi diplomat iddia edebilir, merak ediyorum. Hangi partimizin doğruya yakın bir politikası var.

Aynı paktlar ve birlikler içerisinde durağan ve denge politikaları izlemekten başka yapabilecek hiçbir şeyi olmayan bürokrasi, yapar…mış gibi … yaparak işi kotarırken, örselediği zemini, avuttuğu insanların hüsranını, kullandığı adamların sonra çekeceği ezaları, cezaları hesaba katar mı zannediyorsunuz. O günü kurtarmayı marifet ve maharet sayan bir eğitimden gelmektedir.

Yıllarca dernekler üzerinden devam ettirilen Batı duvarı siyasetimiz, maalesef simsarlar yetiştirmiştir. Nasılsa bir şey olmayacak, küçük olsun benim olsun zihniyetiyle dernekleşme ne getirmiştir. Dernek Yöneticilerine Han, Hamam, Apartman, Hastane, Pastane, Belediye Başkanlığı, Parlamenterlik,  Bakanlık, Makam, Torba, Çorba, Kadro temininde kişisel hedeflerine ulaşım sağlamaktan başka ne işe yaramıştır.

Topluma, Türklüğe, Bölgelere hiçbir eseri, katkıları yoktur. Burada ki Ahalide sandıklarda rey deposu olarak kullanılmıştır.

Adam Haymatlos (vatansız) gelmiş ; bugün yüz milyon dolarlık servetlerle anılıyorsa, bu servetin verilmemiş vergisinin hesabı sorulmayacak mı sanırsınız. Zekatsız, sadakasız, vergisiz, emeksiz, haksız zenginleşmeler, devleti körmü sanırlar. Körlük insanlara mahsustur.

Bugün Yunanistan siyasetindeki sil, süpür den Rumeli’lerin ders çıkarması lazım. Taban yanlış yapanı tasviye etmeli, doğru oyuncularla menfaatleri doğrultusun da haraket etmeli. Yeni rayların üzerinden, yeni politikalar üretilmeli.

Camcı mı, İslamcı mı olduğu belli olmayan milyon dolarlıklarlıkların tarassutundan kurtulmalı. 

“ Yüce dinimiz para, şöhret ve servete gurur ve kibire sebebiyet vereceği için mesafelidir.''

Hem Dünya, hem Ukba, zor be Erenler…

Yalçın Koçak

Şeffaf Gazete.com